Een glasvezelkabel verwijst naar elk snoer dat licht gebruikt om signalen van de ene bron naar de andere te transporteren. Ze zijn sneller dan traditionele draden en worden vaak gebruikt om snelle internetservers aan te sluiten, belangrijke mechanische taken uit te voeren en chirurgische instrumenten te bedienen. Hoewel er veel verschillende glasvezelkabeltests zijn, is de meest voorkomende versie een insertion loss-test, ook wel een dempings-, jumper- of connectiviteitstest genoemd. Deze test vereist een speciale testkit en een veiligheidsbril, maar het zal u helpen bij het diagnosticeren van problemen met de connectiviteit, stroomvoorziening en betrouwbaarheid van de kabel.
Stappen
Deel 1 van 2: Een insertieverliestest opzetten
Stap 1. Voer een insertion loss-test uit om het vermogen en de verbinding te beoordelen
Invoegverlies verwijst naar de hoeveelheid stroom en informatie die verloren gaat als licht van het ene uiteinde van een kabel naar het andere gaat. Een insertion loss-test helpt u te bepalen of de computer, het netwerk of de stroombron de oorzaak is van uw verbindingsprobleem. Het beoordeelt ook hoe goed een kabel een signaal kan verwerken, of er informatie verloren gaat terwijl het door de kabel gaat, en of uw kabel efficiënt en veilig werkt of niet.
- Een insertion loss-test wordt ook wel een dempings- of jumpertest genoemd.
- U kunt geen invoegverliestest uitvoeren op meer dan 1 kabel tegelijk.
Waarschuwing:
U kunt deze test niet uitvoeren zonder een speciale veiligheidsbril die speciaal is ontworpen voor glasvezel. Glasvezelkabels zijn afhankelijk van krachtige lichtsignalen om informatie te verzenden, en u kunt verblind of gewond raken als u uw ogen niet beschermt. Meestal zie je tijdens het testen zelfs geen licht, maar er zijn schadelijke UV-stralen die slecht zijn voor je ogen. Koop online een veiligheidsbril van een glasvezelfabrikant. Ze kosten meestal $ 100-200.
Stap 2. Koop een testset voor insertieverlies met een optische bron en meter
Om een insertion loss-test uit te voeren, koopt u een testkit van een glasvezel- of IT-bedrijf. Deze kit bevat een optische bron, die een signaal in de kabel afvuurt, en een optische meter, die het signaal aan het andere uiteinde leest. Het verschil tussen het uitgangsvermogen van de bron en de aflezing op de meter zal u vertellen hoeveel informatie u in de kabel verliest.
- De optische bron wordt ook wel lichtbron of stroombron genoemd.
- Een verloren testkit kost $ 500-3000, afhankelijk van hoeveel functionaliteit u in uw testkit wilt.
- Testkits worden meestal geleverd met 2 startkabels, die u nodig hebt om de test te voltooien. Als dat niet het geval is, moet u afzonderlijk 2 glasvezel-startkabels aanschaffen.
- Ook heb je 2 glasvezel patchpanelen nodig. Een patchpaneel is in feite een reeks verschillende poorten om 2 kabels aan elkaar te patchen zonder ze te splitsen (zoals een breadboard). Een enkel patchpaneel kost $10-250, afhankelijk van het aantal poorten dat je nodig hebt. Voor een insertion loss-test heeft u slechts 2 poorten op elk paneel nodig.
Stap 3. Wijzig de golflengte-instellingen op beide meters naar hetzelfde nummer
Zet je optische bron en meter aan en laat ze 5 minuten opwarmen. Wijzig vervolgens de instelling "golflengte" op beide meters zodat ze overeenkomen. De specifieke golflengte die u gebruikt, hangt af van het type kabel dat u heeft, dus raadpleeg de fabrikant of vraag de netwerkbeheerder om te bepalen welk type kabel u aan het testen bent.
- Gebruik voor een kunststof glasvezelkabel 650-850 nm. Gebruik voor een multimode indexkabel (die niet geel is en aan elk uiteinde 2 poorten heeft), 850-1300 nm. Stel uw meters in op 1310-1625 nm voor single-mode glasvezelkabels (die aan elk uiteinde 2 poorten hebben en bijna altijd geel zijn).
- Elke testkit heeft verschillende menubedieningen en knoppen. Sommige machines gebruiken wijzerplaten, terwijl andere digitale schermen gebruiken om de golflengte-instellingen te wijzigen en testsignalen te verzenden. Raadpleeg de handleiding van uw testkit om te bepalen hoe uw specifieke testkit functioneert.
- Bij glasvezelkabels wordt de golflengte altijd gemeten in nanometers (nm).
Deel 2 van 2: Uw test uitvoeren
Stap 1. Test elke startkabel door een testsignaal door uw kabels te leiden
Sluit je eerste jumper aan op de poort aan de bovenkant van de optische bron. Steek het andere uiteinde van dezelfde kabel in uw optische meter. Druk vervolgens op de knop "test" of "signaal" om een signaal van de bron naar de meter te sturen. Controleer de uitlezing op het meterscherm en het bronscherm om te zien of de cijfers overeenkomen. Deze waarde is in dBm (decibel milliwatt) en/of dB (decibel). Als de nummers niet overeenkomen, vervangt u de startkabel door een nieuwe. Voer deze test uit op uw andere startkabels.
- Reinig de aansluiting aan elk uiteinde van de kabel met een reinigingsoplossing voor glasvezel als u niet de juiste stroominvoer op het scherm ziet.
- De meeste testkits geven zowel dBm als dB weer. De dB-waarde verwijst naar het optische verlies - de hoeveelheid informatie die verloren gaat. De dBm-meting verwijst naar het vermogen van het totale signaal (de hoeveelheid ontvangen energie).
- Als de getallen op het scherm worden gemeten in OL of Ω, hebt u de meters ingesteld om de continuïteit te testen, niet het invoegverlies. Raadpleeg uw handleiding als u niet weet hoe u de testinstelling kunt wijzigen.
Stap 2. Sluit de startkabels aan op poorten op het patchpaneel
Verwijder de kabel die u aan het testen was en sluit uw eerste jumper aan op de optische bron. Steek het andere uiteinde in een willekeurige poort op het eerste patchpaneel. Pak je tweede kabel en steek deze in de optische meter. Steek het andere uiteinde van die kabel in een willekeurige poort op het tweede patchpaneel.
Sommige sets hebben speciale kabels voor elke meter. Bij andere kits zijn de kabels uitwisselbaar. Controleer elke kabel door de poorten en deksels te inspecteren om te zien of ze zijn gestempeld met de woorden "power" of "transmitter". Deze kabels moeten worden aangesloten op de stroombron. Op de andere kabel staat mogelijk 'ontvanger' of 'meter'
Stap 3. Leid de kabel die u aan het testen bent naar de patchpoorten met de startkabels
Neem de kabel die u aan het testen bent en steek beide uiteinden in de poort aan de andere kant van de jumper die is aangesloten op de optische bron. Neem de andere kabel die u aan het testen bent en sluit deze aan op de poort aan de andere kant van de meterkabel.
- Mogelijk moet u een adapter op de klemmen van de testkabel schuiven om deze op het patchpaneel aan te sluiten, afhankelijk van het type glasvezelkabel dat u test.
- Als u een kabel test met 2 poorten aan elk uiteinde, hoeft er slechts één op de poort te worden aangesloten met de startkabel aan de andere kant. Steek de tweede poort in een leeg slot naast de aangesloten terminal.
Stap 4. Stuur een stroomsignaal van uw optische bron naar de meter
Controleer uw verbindingen om er zeker van te zijn dat uw kabels allemaal zijn aangesloten via de patchpoorten. Druk vervolgens op de knop "test" of "signaal" om uw invoegverliestest uit te voeren. De cijfers op de meter zouden na 1-2 seconden moeten verschijnen. Als dat niet het geval is, is er waarschijnlijk een probleem met uw patchpanelen en moet u een andere set gebruiken. Zodra u een dB- en dBm-waarde krijgt, is uw test voltooid.
Maak je geen zorgen als de cijfers een paar seconden op en neer stuiteren. Dit is gewoon de meter die de resultaten van de test interpreteert
Stap 5. Lees de dB-resultaten om de nauwkeurigheid van de kabelverbinding te beoordelen
Wat uw resultaten betekenen, hangt volledig af van de kabel en zijn functie. Over het algemeen is een dB-verlies tussen 0,3 en 10 dB acceptabel. Hoe hoger de dB-waarde op uw scherm, hoe meer informatie u verliest. Dat betekent dat een kabel met een dB van 10 meer informatie verliest dan een kabel met een dB van 8.
- Je gaat nooit licht van het ene uiteinde naar het andere toevoegen, dus dit aantal kan nooit positief zijn. Op sommige testkits plaatsen ze een negatief teken (-) naast het nummer om aan te geven dat u licht/informatie verliest, maar sommige kits storen zich niet omdat het nooit positief kan zijn.
- Een perfecte lezing is bijna onmogelijk. Meestal verlies je een beetje stroom en informatie via de terminalpoorten. De lengte van de kabel kan er ook voor zorgen dat er wat informatie verloren gaat.
Tip:
Als je enorme verliezen in de dB ziet, probeer dan de kabel die je aan het testen bent om te draaien en test hem in de andere richting. Zo kun je een slechte verbinding isoleren. De terminal aan het uiteinde die het laagst presteert, moet worden vervangen.
Stap 6. Beoordeel de dBm van de kabel om te bepalen hoe sterk de kabel is
Wat het vermogen van de kabel betreft, is een dBm tussen 0 en -15 over het algemeen oké, maar het vermogensniveau is sterk afhankelijk van waar de kabel voor is. Stroomverlies is een veel groter probleem als de kabel is aangesloten op een chirurgisch instrument, maar het is niet erg als je gewoon een modem op een router aansluit. Dit getal kan negatief of positief zijn, let dus goed op het symbool vooraan het getal
- Dit getal kan positief zijn, aangezien alles boven 1 milliwatt als een positieve lading wordt beschouwd. De kabel voegt technisch gezien geen stroom toe.
- Als de meetwaarden binnen een acceptabel bereik liggen en u nog steeds problemen ondervindt met de kabel, zijn de problemen waarschijnlijk niet de kabel zelf.
Tips
- Een OTDR-test (optical time-domain reflectometer) is een variatie op de insertion loss-test die de individuele filamenten in een glasvezelkabel beoordeelt. Het is over het algemeen minder betrouwbaar dan een standaard jumpertest met invoegverlies in termen van het beoordelen van de efficiëntie van een kabel en mag alleen worden uitgevoerd als een kruiscontrole.
- Het uitvoeren van een glasvezelkabeltest kan nogal ingewikkeld zijn. Als u niet zeker weet wat u doet, raadpleeg dan een professional voor hulp bij het diagnosticeren van uw probleem.
