Stap 1. Zorg ervoor dat alle onderdelen aanwezig zijn
Sommige hiervan zijn mogelijk niet vereist voor een goede werking van uw camera. Sommige zijn echter misschien belangrijker dan u denkt; ontbrekende schroeven kunnen er bijvoorbeeld vaak toe leiden dat er licht in de camera lekt.
Stap 2. Vervang de batterij door een van de juiste maat en spanning
Pas vooral op voor camera's die zijn ontworpen voor batterijen waarvoor nog steeds equivalente formaten bestaan, maar equivalente spanningen niet. (Hoop is niet verloren als je dit tegenkomt: zie de Tips hieronder.) Terwijl je daar bent, controleer het batterijcompartiment op corrosie (meestal afzettingen van een groene of witte kleur). Als u het vindt, veegt u het af met een vochtige, licht zeepachtige papieren handdoek en krabt u het indien nodig weg met een scherpe schroevendraaier of een nagelvijl (die ook beschermende coatings afschuurt die al dan niet hebben overleefd) totdat de batterijcontacten schoon zijn.
Stap 3. Zorg ervoor dat de lens schoon is
Dit betekent dat het vrij is van krassen, waas en schimmel. Krassen hebben niet per se invloed op de beeldprestaties, schimmel vaak wel en zichtbare waas meestal wel.
Stap 4. Test de focus- en zoomring
De scherpstelring moet over het hele bereik soepel draaien. De zoomring moet ook soepel draaien (of, in het geval van sommige zoomlenzen, schuiven) over het hele bereik. Er mag weinig speling in de scherpstelring zitten, behalve bij de allergoedkoopste objectieven.
Stap 5. Zorg ervoor dat alle wijzerplaten en hendels op de camera niet vastlopen
Dit omvat de sluitertijdknop en de ISO/ASA-snelheidsknop (als je die hebt), evenals de filmdoorvoerhendel op handmatige camera's. Houd er rekening mee dat sommige camera's een vergrendelknop op de wijzerplaten hebben die u moet indrukken voordat u ze draait.
Stap 6. Controleer of de diafragmaring, als je camera deze heeft, soepel draait over het hele bereik
Er zou geen kracht voor nodig moeten zijn (houd er echter rekening mee dat sommige Nikon-autofocuslenzen een vergrendelingsschakelaar hebben om ze op een minimaal diafragma te houden!).
Stap 7. Controleer de sluiter
Open hiervoor de achterkant van de camera en richt deze op een felle lichtbron (niet direct naar de zon). Activeer de sluiter met al zijn sluitertijden en zorg ervoor dat de sluiterbladen of gordijnen snel openen en sluiten. Zelfs bij zeer snelle sluitertijden (1/1000 en hoger) zou je een beetje licht door de lens moeten kunnen zien.
Als dit niet werkt:
Beperk je sluitertijden tot die waarvan bekend is dat ze goed zijn door te diafragmeren of het diafragma te openen als dat nodig is. Maar je moet je camera echt laten onderhouden door een professional, of door jou als je heel dapper bent.
Stap 8. Controleer het diafragma-stopmechanisme
Om dit te doen, stelt u uw camera in op volledig handmatige modus, stelt u een sluitertijd in op een diafragma van f/22 (of wat het kleinste diafragma van uw lens ook is), en stelt u een lange sluitertijd in, en kijkt u vervolgens naar de voorkant van de lens. Je zou de diafragmalamellen moeten kunnen zien stoppen, en dit zou onmiddellijk moeten werken.
Als dit niet werkt:
Leen een andere lens van hetzelfde camerasysteem, als je kunt, om er zeker van te zijn dat het geen probleem is met de lens. Anders zijn veel lenzen, vooral voor niet-SLR-camera's, veel scherper wijd open dan je zou verwachten, dus aarzel niet om het grootste diafragma te gebruiken dat je hebt als je diafragma niet goed diafragmeert. Als het diafragmeert, maar niet onmiddellijk (d.w.z. het is zichtbaar traag), hebben sommige camerasystemen een stop-down-meetmodus, waarin u uw lens tijdens het meten diafragmeert en tijdens het fotograferen gestopt houdt.
Stap 9. Controleer de focushulpmiddelen, als de camera deze heeft
Handmatig scherpstellen op een rechtopstaand object (zoals een stok in de grond) op een bekende afstand; gebruik een meetlint (vergeet niet om vanaf het filmvlak te meten als u korte afstanden meet, niet vanaf de voorkant van de lens). Stel die afstand in op de scherpstelschaal op je lens. Controleer de focushulpmiddelen om ervoor te zorgen dat het beeld in de zoeker scherp is (op meetzoekercamera's betekent "scherp" "de twee afbeeldingen in het midden van de afstandsmeters zijn uitgelijnd).
Als dit niet werkt:
Het is waarschijnlijk dat de focushulpmiddelen niet goed zijn uitgelijnd. Wen er aan. Maak een aantal foto's op verschillende afstanden om te zien hoe uw camera en lens verkeerd zijn uitgelijnd, en onthoud deze zodat u dit kunt compenseren tijdens het fotograferen.
Stap 10. Test de meter van je camera
Als u geen bekende goede externe meter heeft, kunt u het beste uw digitale camera gebruiken! Leen er een als je er nog geen hebt. Neem een meteropname van een scène met weinig contrast (een stuk gras of asfalt doet het prima) met je filmcamera en maak vervolgens hetzelfde stuk van hetzelfde met exact dezelfde ISO, sluitertijd en diafragma met een digitale camera. Controleer de opname die met een digitale camera is gemaakt om te zien of er sprake is van enorme onder- of overbelichting.
Als dit niet werkt:
Misschien heeft u geluk en merkt u dat uw camera een constant verkeerde meterstand geeft. Controleer het in verschillende lichtomstandigheden met weinig contrast; als je vindt dat een sluitertijd van 1/500 geschikt zou zijn geweest voor een scène waar de meterstand van je filmcamera 1/250 was, en dat een andere, veel zwakkere scène waar een sluitertijd van 1/30 passender zou zijn geweest voor een meterstand van 1/15 zit je goed: stel je belichting handmatig in om een sluitertijd van een stop sneller te gebruiken, of gebruik de juiste belichtingscompensatie. Als het inconsequent verkeerd is, moet je een externe meter bij je hebben. Als dat niet lukt, zoek dan een manier om te compenseren zodat het een paar stops in lijn is met de realiteit en maak een negatieve film met een enorme belichtingsruimte.
Stap 11. Test je autofocus als je een autofocuscamera hebt
Bijna alle camera's activeren autofocus met een halve druk op de ontspanknop. Je zou wat beweging op de lens moeten horen of zien en bij spiegelreflexcamera's zie je deze scherp komen te staan.
Als dit niet werkt:
Als u een "A/M"- of "AF/MF"-schakelaar op de lens heeft, zorg er dan voor dat deze op "A" of "AF" staat. Stel anders handmatig scherp. Hopelijk blijft de focusbevestiging (meestal een groene stip in de zoeker wanneer het geselecteerde autofocuspunt scherp is) werken.
Stap 12. Zorg ervoor dat de DX-code van je film goed wordt gelezen
DX-codering is een functie op automatische en semi-automatische camera's vanaf het midden van de jaren tachtig waarmee ze automatisch de ISO (gevoeligheid) van de film kunnen lezen. Dit probleem is zeldzaam; het is meestal beperkt tot zeer goedkope point-and-shoots en enkele zeer dure Leica-camera's. Als je van plan bent om er daadwerkelijk foto's mee te maken, kun je het net zo goed toch controleren. Gewoonlijk zal een uitlezing op het bovenste LCD-scherm u vertellen welke ISO is gedetecteerd wanneer u er een film in laadt.
Als dit niet werkt:
Probeer de leespinnen van de DX-code schoon te maken met ontsmettingsalcohol. Anders bieden de meeste camera's u een manier om handmatig een ISO in te stellen. Stel er een dienovereenkomstig in. Doe je dat niet, dan hebben alle serieuze automatische camera's een instelling voor belichtingscompensatie. Als de ISO 100 aangeeft met een ISO 50-film, stel dan +1 belichtingscompensatie in. Als je een ISO 400-film hebt en de camera leest deze als 200, stel dan -1 belichtingscompensatie in. Onthoud dat een verdubbeling van de filmsnelheid één stop belichtingscompensatie betekent; zie Camerabelichting begrijpen.
Tips
- Lees de handleiding van uw camera voordat u gaat testen om er zeker van te zijn dat u de camera op de juiste manier gebruikt en dat alle functies waarvoor u test, daadwerkelijk aanwezig zijn in de camera.
- Oude camera's hebben vaak metalen batterijklepjes voor kleine, zelden vervangen batterijen die binnenin worden vergeten en de deur aantasten, waardoor de meter of zelfs de sluiter wordt uitgeschakeld als deze elektrisch wordt aangedreven. Een druppel of twee olie netjes verdeeld rond de rand van een vastzittende deur en tijd om in de smurrie te trekken, kan het losmaken. Maar olie kan slechte dingen doen met het ingewanden van de camera, zoals vuil vasthouden, kauwgom ophopen en zelfs langzaam verdampen en mist verspreiden op heldere delen zoals lenzen. Dus gebruik deze truc om leuke, maar niet-waardevolle camera's weer tot leven te brengen in plaats van presse-papier of rommel, gebruik slechts een beetje olie, want het hoeft alleen maar in de draden te trekken en probeer een andere strategie als het niet lukt. Overweeg professionele hulp voor waardevolle en/of zeldzame camera's.
- Sommige camera's, helemaal van camera's met handmatige scherpstelling uit de jaren 50 tot sommige veel nieuwere spiegelreflexcamera's met autofocus, hebben mechanische vergrendelingen of elektronische logica die voorkomen dat u uw camera droogvuurt zonder dat er een film is geladen. Raak niet in paniek als je geen enkele camera kunt droogvuren zonder dat er een film is geladen; je zou kunnen merken dat het helemaal geen probleem is.
- Als uw camera geen volledig handmatige modi heeft voor het testen van sluitertijden en diafragma's, kunt u hetzelfde doen met een automatische camera met diafragmavoorkeuze door het diafragma aan te passen, of met een volautomatische camera door deze op de juiste heldere of gedimde camera te richten lichtbronnen. Evenzo, als u uw diafragma-stopmechanisme op een camera met sluiterprioriteit moet controleren, kunt u dit doen door de sluitertijd aan te passen.
- Een heel ander voltage tussen wat de camera verwacht en wat de huidige batterijen leveren, kan de camera beschadigen of ervoor zorgen dat deze niet werkt, maar het algemene spanningsconflict is gewoon een fractie van een voltverschil tussen oude kwikcellen en moderne, niet-toxische vervangingen zoals eenvoudige, minder stabiele alkaliën en betere maar minder goedkope zilveroxidecellen. Het belangrijkste effect kan zijn op oude, eenvoudige lichtmeters: een zonnig middagtafereel moet worden gelezen volgens de "zonnige 16"-regel; en men kan de ASA/ISO-instelling aanpassen om te compenseren. Meer geavanceerde oplossingen zijn onder meer zoeken naar nieuwe kwikcellen, zink-luchtcellen met een korte levensduur, zilveroxidecellen met commerciële conversieapparatuur, professionele herkalibratie naar een ander soort cel en toevoeging van een Schottky-diode aan de camera om een zilveroxidecel te laten vallen. spanning intern naar wat de camera verwacht. Rokkor Files - Het Mercury-dilemma
