De luchtverkeersleiding (ATC) is verantwoordelijk voor het verstrekken van cruciale informatie aan piloten rond drukke luchthavens. Ze communiceren met piloten op aangewezen radiofrequenties om de luchthavenoperaties soepel en veilig te laten verlopen. Hun communicatie is ook toegankelijk voor het publiek. Of je nu een leerling-piloot, een gepensioneerde piloot bent of gewoon wilt weten wat er in de vriendelijke lucht gebeurt, je kunt op elk moment naar de luchtverkeersleiders op het werk luisteren.
Stappen
Deel 1 van 3: Een luchtvaartfrequentie vinden
Stap 1. Zoek live frequenties
Zorg voor een radioscanner die frequenties tussen 118,0 en 136,975 MHz kan ontvangen. Goede merken om uit te checken zijn Uniden en Whistler. U kunt ook algemene dekkingsontvangers van Icom, Yaesu, Grundig, Kenwood en anderen vinden die luchtfrequenties oppikken. Je kunt beter een goede scanner kiezen in plaats van een algemene dekkingseenheid, omdat de scanner gemakkelijk meerdere frequenties kan monitoren.
- Realiseer je dat in radio-elektronica je krijgt waar je voor betaalt. Een scanner van een van de bovengenoemde merken zal beter presteren dan een merk zonder naam dat dekking claimt door luchtvaartmaatschappijen. De meeste scanners pikken de hele vliegtuigband op.
- U kunt ook luisteren naar luchtverkeersleidingsfaciliteiten van over de hele wereld op websites als liveatc.net, globalair.com, airnav.com en radioreference.com.
Stap 2. Onthoud enkele van de basisfrequenties
- 121.5 is de noodfrequentie. Als er een soort noodgeval is, zullen piloten daarop uitzenden. U kunt op deze frequentie ook een noodbaken horen als er een vliegtuig neerstort.
- 122.750 MHz is de frequentie voor lucht-luchtcommunicatie in de algemene luchtvaart
- 123.025 MHz is de frequentie voor lucht-luchtcommunicatie van helikopters
- 123,450 MHz is de "onofficiële" frequentie voor lucht-naar-luchtcommunicatie
- Zoek 122.0-123.65 voor Unicom (ongecontroleerde luchthavens) en lucht-tot-luchtcommunicatie.
- Zoek 128.825-132.000 MHz voor ARINC-frequenties (luchtvaartmaatschappijen, zakenluchtvaart en algemene luchtvaart die vooruit bellen voor brandstof, parkeren en andere verzoeken).
Deel 2 van 3: Luchtvaartsectiekaarten lezen
Stap 1. Zoek een luchtvaartdoorsnedekaart
U wilt waarschijnlijk op zoek naar een kaart van uw omgeving vanaf de dichtstbijzijnde luchthaven. Oudere versies van deze grafieken werken meestal prima. Online sectiekaarten voor uw omgeving zijn beschikbaar op www.skyvector.com
Stap 2. Zoek de dichtstbijzijnde luchthaven op de kaart
Luchthavens worden aangegeven met blauwe of magenta cirkels, met lijnen binnenin die start- en landingsbanen voorstellen. Naast de cirkel staat een tekstblok met de naam van de luchthaven en informatie over die luchthaven. De frequentie van de verkeerstoren wordt aangegeven met CT - 000.0, waarbij de volgende cijfers de frequentie aangeven die door ATC wordt gebruikt. De frequentie voor Wittman Regional Airport in Oshkosh, WI is bijvoorbeeld CT - 118.5.
Stap 3. Het jargon begrijpen
Als de luchthaven ongecontroleerd is (geen toren) of als de toren parttime werkt, wordt een C in een cirkel achter een frequentienummer gebruikt om een Common Traffic Advisory Frequency (CTAF) aan te duiden. Na de torenfrequentie staat een ster om aan te geven dat de luchthaven een parttime toren heeft. Op dit type luchthaven communiceren piloten rechtstreeks met elkaar en vertellen ze elkaar hun standpunt en bedoelingen.
Stap 4. Identificatie van de luchthavens
Alle gecontroleerde luchthavens worden aangegeven met blauwe cirkels, terwijl ongecontroleerde luchthavens magenta zijn. Luchthavens met start- en landingsbanen van meer dan 8.000 voet (2.438,4 m) zijn niet omsloten door cirkels en hebben eenvoudigweg een diagram dat de baanindeling weergeeft, die is omlijnd in blauw (gecontroleerd) of magenta (ongecontroleerd).
Stap 5. Luister naar weersvoorspellingen en luchthaveninformatie terwijl je je voorbereidt om te landen
Sommige luchthavens hebben AWOS (Automated Weather Observing System), ASOS (Automated Surface Observing System) of ATIS (Automated Terminal Information Service) frequenties die op de kaart staan vermeld. Dit zijn geautomatiseerde of herhalende uitzendingen die piloten voorzien van weers- en luchthaveninformatie terwijl ze zich voorbereiden om te landen of te vertrekken.
Stap 6. Zorg voor een volledige lijst met frequenties
Als u toegang heeft tot een directory van luchthavens/faciliteiten, kunt u meer frequenties vinden dan op de kaart beschikbaar zijn. Op grotere luchthavens ontvangen piloten hun vliegplanklaringen van een "clearance delivery" -frequentie, communiceren op taxibanen met een "ground" -frequentie en krijgen start- en landingsklaring van de "tower" -frequentie. Zodra piloten in de lucht zijn, zullen ze praten met een "nadering/vertrek"-frequentie, en eenmaal op de route kunnen ze zelfs praten met een "midden"-frequentie. Als je geluk hebt of dicht genoeg bij een luchthaven woont, kun je mogelijk meerdere van deze frequenties ontvangen.
Deel 3 van 3: Pilot Lingo leren
Stap 1. Begrijp dat een piloot begint met het ID-nummer van het vliegtuig
Als een verkeersleider een piloot een instructie geeft, laat hij of zij het identificatienummer van het vliegtuig voorafgaan. Voor commerciële vluchten is dit alleen het vluchtnummer, zoals United 2311. Een kleiner vliegtuig is te herkennen aan het nummer op de staart.
Stap 2. Luister naar instructies van de verkeerstoren
Na het vluchtnummer zal de controller een instructie geven zoals "enter downwind". Deze geeft de piloot de opdracht om het verkeerspatroon op een specifieke locatie in te voeren. De piloot leest de instructie dan terug, zodat de verkeersleider kan controleren of deze goed is begrepen.
Stap 3. Wees voorbereid op het wijzigen van uw radiofrequentie
Soms zullen controllers een piloot "overdragen" aan een andere frequentie. Een voorbeeld is een controller die zegt: "November-12345, neem contact op met Approach op 124.32, goede dag." Nogmaals, de piloot leest de instructie terug.
Stap 4. Landing op een ongecontroleerde luchthaven
Operaties op ongecontroleerde luchthavens zijn veel minder formeel. Meestal zenden piloten blinde uitzendingen uit naar iedereen op de frequentie, om hun positie of bedoelingen aan te kondigen. Woorden als "upwind, crosswind, downwind, base en final" duiden specifieke posities in het verkeerspatroon aan.
Stap 5. Leer het fonetische alfabet
Piloten en controllers gebruiken het om letters te communiceren, omdat ze vaak verward kunnen worden. Je zou ook kunnen horen dat iemand "negen" gebruikt om "negen", "vijf" te communiceren om "vijf" of "boom" te communiceren om "drie" te communiceren.
Tips
- Het lezen van de sectionele legende kan u enorm helpen bij het vinden van frequenties die interessant zullen zijn.
- Wees niet verbaasd als je maar één kant van het gesprek kunt horen. U zult hoogstwaarschijnlijk alleen het vliegtuig kunnen horen en niet de controlerende instantie. Als u zich in de buurt van een luchthaven bevindt, kunt u de ATC en de piloten horen.
- Op de 'tune-in' radio-app voor de Roku-box en iPod kun je afstemmen op frequenties voor grote (SFO, DCA, MIA, JFK, etc.) en lokale luchthavens.
Waarschuwingen
- In het onwaarschijnlijke geval dat u een noodsituatie hoort via een lokale frequentie, zoals een vliegtuig dat op het punt staat neer te storten, bel dan onmiddellijk de hulpdiensten.
- Sommige "scanners" zijn eigenlijk "transceivers", die tweerichtingscommunicatie mogelijk maken. Communiceer NOOIT op luchtvaartfrequenties. De straffen zijn zwaar!
- De eerste vijf minuten van elk uur zijn bestemd voor het testen van de noodzender, dus het afstemmen op de noodfrequentie kan in deze tijden luid zijn, maar maak je geen zorgen!
